Gad 250
: 2011-07-15, 17:06
W Warsztatach Doświadczalnych PZM mieszczących się przy ul. Kickiego w Warszawie opracowano i wykonano specjalny motocykl sportowy. Prace nad tymże pojazdem rozpoczęto w październiku 1952 roku, a pierwsza jazda próbna odbyła się prawdopodobnie 10 marca 1953.
Do budowy tego motocykla wykorzystano podwozie czechosłowackiej Jawy 350 (typ 18) a silnik był konstrukcją inżyniera Stefana Gajęckiego. Ciekawostką jest, że silnik pierwotnie był projektowany do napędu łodzi motorowych ale został dostosowany przez samego Gajęckiego, który równocześnie był Kierownikiem Technicznym w WD-PZM.
Układ korbowo-tłokowy Gada połączono z kadłubem silnika Jawy. Był chłodzony cieczą, co zmusiło konstruktorów do zmiany budowy ramy w celu zabudowania chłodnicy. Zamiast pojedynczej belki o przekroju prostokątnym zastosowano dwie szerokie rozstawione belki o przekroju okrągłym. Między tymi belkami, pod zbiornikiem paliwa zabudowano chłodnicę. Moc silnika wynosiła prawdopodobnie 11,7 kW (16 KM). Silnik był zespolony z wielotarczowym sprzęgłem mokrym i czterobiegową skrzynką przekładniową. Napęd na tylne koło był przenoszony łańcuchem.
Koło przednie zawieszono na widelcu teleskopowym, a tylne na teleskopowych suwakach ze sprężynami śrubowymi. Motocykl był wyposażony w koła szprychowe o średnicy 19". Na przednim kole zamocowano oponę o szerokości 3,00" a na tylnym 3,50". Obydwa koła zaopatrzono w hamulce bębnowe. Bębny hamulcowe o średnicy wewnętrznej 150 mm tłoczono z blachy stalowej. Szerokość okładzin wynosiła 25 mm.
Pojedyncze siodełko zamocowano wahliwie i zaopatrzono w sprężynę o regulowanym naciągu.
Zbiornik mieścił 13 dm3 paliwa, a masa motocykla to około 120 kg.
Gad 250 był wykorzystany do pierwszej po wojnie próby bicia rekordu Polski, która odbyła się jesienią 1953 roku pod Warszawą. Wtedy to Krzysztof Brun ustanowił ówczesny Rekord Polski w klasie 250 cm3 wynikiem 124,5 km/h
(przepisane z Książki)
Do budowy tego motocykla wykorzystano podwozie czechosłowackiej Jawy 350 (typ 18) a silnik był konstrukcją inżyniera Stefana Gajęckiego. Ciekawostką jest, że silnik pierwotnie był projektowany do napędu łodzi motorowych ale został dostosowany przez samego Gajęckiego, który równocześnie był Kierownikiem Technicznym w WD-PZM.
Układ korbowo-tłokowy Gada połączono z kadłubem silnika Jawy. Był chłodzony cieczą, co zmusiło konstruktorów do zmiany budowy ramy w celu zabudowania chłodnicy. Zamiast pojedynczej belki o przekroju prostokątnym zastosowano dwie szerokie rozstawione belki o przekroju okrągłym. Między tymi belkami, pod zbiornikiem paliwa zabudowano chłodnicę. Moc silnika wynosiła prawdopodobnie 11,7 kW (16 KM). Silnik był zespolony z wielotarczowym sprzęgłem mokrym i czterobiegową skrzynką przekładniową. Napęd na tylne koło był przenoszony łańcuchem.
Koło przednie zawieszono na widelcu teleskopowym, a tylne na teleskopowych suwakach ze sprężynami śrubowymi. Motocykl był wyposażony w koła szprychowe o średnicy 19". Na przednim kole zamocowano oponę o szerokości 3,00" a na tylnym 3,50". Obydwa koła zaopatrzono w hamulce bębnowe. Bębny hamulcowe o średnicy wewnętrznej 150 mm tłoczono z blachy stalowej. Szerokość okładzin wynosiła 25 mm.
Pojedyncze siodełko zamocowano wahliwie i zaopatrzono w sprężynę o regulowanym naciągu.
Zbiornik mieścił 13 dm3 paliwa, a masa motocykla to około 120 kg.
Gad 250 był wykorzystany do pierwszej po wojnie próby bicia rekordu Polski, która odbyła się jesienią 1953 roku pod Warszawą. Wtedy to Krzysztof Brun ustanowił ówczesny Rekord Polski w klasie 250 cm3 wynikiem 124,5 km/h
(przepisane z Książki)
Ta osoba co ma ten silnik ma zamiar coś z nim zrobić ??
Ojciec tylko usłyszał pojęcie "Gad 250" to od razu powiedział że silnik i obudowę ma jego znajomy 